Θεόδωρος Σιετής, Εντεταλμένος Σύμβουλος της ΕΛ.ΤΕΧ Aνεμος

Ο κ. Θεόδωρος Σιετής της ΕΛ.ΤΕΧ Ανεμος, η οποία δραστηριοποιείται στην κατασκευή και λειτουργία κυρίως αιολικών πάρκων, εξηγεί πώς η εταιρεία έχει γράψει το δικό της success story στον κλάδο των ΑΠΕ στην Ελλάδα. Στην αποκλειστική του συνέντευξη στον Κώστα Δεληγιάννη, με αφορμή την ενσωμάτωση της επέκτασης του πάρκου της στη Θράκη τον Αύγουστο, χάρη στην οποία η ΕΛ.ΤΕΧ Ανεμος αναρριχήθηκε στην τέταρτη θέση του κλάδου με κριτήριο την εγκατεστημένη ισχύ, το στέλεχος της επιχείρησης περιγράφει, επίσης, τα «κέρδη» για τους καταναλωτές και την εθνική οικονομία από την αιολική ενέργεια.

Η αιολική ενέργεια πλεονέκτημα για τη χώρα μας

Ο Εντεταλμένος Σύμβουλος της ΕΛ.ΤΕΧ Aνεμος, Θεόδωρος Σιετής, Εντεταλμένος Σύμβουλος της ΕΛ.ΤΕΧ Aνεμος, Θεόδωρος Σιετής.

– Η ΕΛ.ΤΕΧ. Ανεμος είναι μία από τις ταχύτερα αναπτυσσόμενες εταιρείες στις ΑΠΕ. Για παράδειγμα, το καλοκαίρι του 2014 γίνατε η πρώτη επιχείρηση, έπειτα από 5 χρόνια που μπήκε στο Χρηματιστήριο Αθηνών. Επίσης, τον Αύγουστο η συνολική ισχύς των μονάδων σας σε λειτουργία αυξήθηκε στα 208MW, κατακτώντας έτσι την τέταρτη θέση στον κλάδο. Πώς καταφέρνετε να είστε μία από τις λίγες εξαιρέσεις στο «γκρίζο» τοπίο της ελληνικής επιχειρηματικότητας;

 «Με μια λέξη, θα το έλεγα στρατηγική. Βασική μας αρχή -και σύμφωνα με αυτή πορευόμαστε- είναι να κάνουμε ένα μακροχρόνιο σχεδιασμό και αντίστοιχα προγραμματισμό για τις επενδυτικές μας κινήσεις.

Καταρχήν, παρακολουθούμε τις τεχνικές εξελίξεις στον κλάδο παγκοσμίως, την ώρα που επιδιώκουμε να είμαστε μπροστά από τις χρηματοοικονομικές εξελίξεις: για παράδειγμα, η κατάσταση θα ήταν εντελώς διαφορετική, αν δεν είχαμε προετοιμαστεί εγκαίρως για τις συνθήκες της ύφεσης στη χώρα και αν δεν είχαμε αξιοποιήσει την παροδικά ευνοϊκή συγκυρία για την είσοδό μας στο χρηματιστήριο τον Ιούλιο του 2014.

Επίσης, σε επίπεδο σχεδιασμού, η λογική μας δεν εστιάζεται στην κατασκευή διάσπαρτων έργων στη χώρα, αλλά στη δημιουργία του λεγόμενου hub αιολικών πάρκων σε μια περιοχή, τα οποία θα χρησιμοποιούν από κοινού υποδομές, όπως για παράδειγμα δίκτυα και υποσταθμούς. Σε καθαρά τεχνικό επίπεδο, μελετάμε εξαντλητικά όλα εκείνα τα στοιχεία που θα εξασφαλίσουν τη μέγιστη δυνατή απόδοση των έργων μας: την επιλογή της τοποθεσίας και το σχεδιασμό του πάρκου, την κατασκευή των υποδομών, τον τύπο των ανεμογεννητριών, καθώς και τη συνεχή παρακολούθηση της λειτουργίας τους».

– Πώς επηρέασε η παρατεταμένη οικονομική ύφεση την εγκατάσταση νέων αιολικών πάρκων στη χώρα μας;

«Αδιαμφισβήτητα «φρέναρε» τη δυναμική συνολικά του κλάδου. Για παράδειγμα, υπήρξαν περιπτώσεις μεγάλων καθυστερήσεων επενδυτικών σχεδίων, λόγω προβλημάτων σε διάφορους τομείς. Από τη δική μας πλευρά, πάγιά μας τακτική είναι να μην ξεκινάμε ποτέ ένα νέο έργο, αν προηγουμένως δεν έχουν διασφαλιστεί όλες οι προϋποθέσεις για την ολοκλήρωσή του, όπως για παράδειγμα η αδειοδοτική ωρίμανση, αλλά και η χρηματοδότηση στον κατάλληλο χρόνο».

– Ποια είναι τα επόμενα σχέδιά σας;

«Μέχρι τις αρχές του 2017, θα ξεκινήσει η λειτουργία δύο ακόμη πάρκων. Το πρώτο είναι στη θέση «Λύρκειο» στο νομό Αργολίδος – Αρκαδίας, με ισχύ 39,6ΜW, ενώ το δεύτερο βρίσκεται στη θέση «Καλογεροβούνι» στο νομό Λακωνίας, ισχύος 17,1MW. Σε επόμενη φάση, προγραμματίζουμε την εγκατάσταση καινούριων έργων με συνολική ισχύ 100MW, όταν βέβαια διαπιστώσουμε πως οι συνθήκες είναι ώριμες από κάθε άποψη. Επίσης, συνεχίζουμε την αδειοδοτική ωρίμανση όλων των έργων του Pipe line».

– Η στροφή στις ανανεώσιμες πηγές προβλήθηκε αρχικά στη χώρα μας ως απάντηση στην υπερθέρμανση του πλανήτη. Ετσι, μπροστά στις «πληγές» που έχει ανοίξει η οικονομική κρίση, θα μπορούσε να σκεφθεί κανείς ότι αποτελεί πλέον πολυτέλεια η προστασία του περιβάλλοντος. Τι απαντάτε;

 «Καμία πολυτέλεια! Οι συνέπειες -έστω και σε αρχικό στάδιο- της υπερθέρμανσης του πλανήτη είναι ήδη ορατές παγκοσμίως, με τους επιστήμονες να επισημαίνουν διαρκώς τους κινδύνους που ελλοχεύουν από το εν λόγω φαινόμενο. Ας μην ξεχνάμε ότι το Δεκέμβριο στο Παρίσι οι ηγέτες του κόσμου θα συναντηθούν στη διάσκεψη για το κλίμα, για να αποφασίσουν τον τρόπο που η ανθρωπότητα θα αντιμετωπίσει την κλιματική αλλαγή. Αντιλαμβάνεστε, λοιπόν, ότι γίνεται ολοένα και πιο ξεκάθαρο διεθνώς ότι η κλιματική αλλαγή αποτελεί εν δυνάμει κίνδυνο, που τα αποτελέσματά της δεν θα αργήσουν να γίνονται αντιληπτά και να επηρεάζουν την καθημερινότητά μας.

Οπως είναι φυσικό, η Ελλάδα δεν μπορεί να μένει εκτός, όχι μόνο στο επίπεδο του διαλόγου, αλλά και σε αυτό της έμπρακτης αντιμετώπισης του φαινομένου. Η υποκατάσταση ρυπογόνων καυσίμων, όπως ο λιγνίτης και το πετρέλαιο, με άλλα καθαρότερα ή και εντελώς αβλαβή για το περιβάλλον, όπως π.χ. ο αέρας και το νερό, συμβάλλει προς αυτή την κατεύθυνση. Επιπλέον, ευνοεί οικονομικά τη χώρα στην αρνητική συγκυρία που έχει περιέλθει, υποκαθιστώντας εισαγόμενα ενεργειακά προϊόντα, όπως το πετρέλαιο και το φυσικό αέριο. Η αιολική ενέργεια αποτελεί ουσιαστική εναλλακτική λύση ηλεκτροπαραγωγής με εγχώρια, φιλική προς το περιβάλλον, αλλά και ανεξάντλητη «πρώτη ύλη» -τον άνεμο-, συμβάλλοντας παράλληλα στην ασφάλεια του ενεργειακού εφοδιασμού και τη μείωση της ενεργειακής εξάρτησης από τρίτες χώρες. Παράλληλα, και σε καθαρά οικονομικό επίπεδο, η ανάπτυξη της αιολικής ενέργειας, αλλά και συνολικά των ΑΠΕ, ενισχύει το ισοζύγιο εξωτερικών συναλλαγών, στηρίζοντας την εθνική οικονομία.

Εξίσου σημαντικό είναι και το άμεσο όφελος για τον καταναλωτή, δηλαδή οι μικρότεροι λογαριασμοί ρεύματος. Σύμφωνα με τον Εθνικό Ενεργειακό Σχεδιασμό που έχει εκπονήσει το υπουργείο Ενέργειας το 2012, ο μόνος τρόπος για να μειωθεί μακροπρόθεσμα η τιμή της κιλοβατώρας είναι με την περαιτέρω διείσδυση των ΑΠΕ. Η υπόθεση του ενεργειακού σχεδιασμού, δηλαδή του μίγματος καυσίμου που η χώρα θα επιδιώξει να αποκτήσει, είναι θεμελιώδης για την ανταγωνιστικότητά της και δεν πρέπει να αντιμετωπίζεται αποσπασματικά, με βραχύ χρονικό ορίζοντα και επιπόλαια, έτσι ώστε να λειτουργήσει πράγματι σαν ένας παράγοντας ευημερίας για τη χώρα, αποφεύγοντας προηγούμενα λάθη».

– Επομένως, το «στοίχημα» για τη χώρα μας δεν είναι απλώς να τηρήσει τις κατευθυντήριες οδηγίες της Ευρωπαϊκής Ενωσης και να εξασφαλίσει πως το μερίδιο των ανανεώσιμων πηγών θα φτάσει το 20% μέχρι το 2020, που είναι ο εθνικός στόχος;

«Το συμφέρον μας θα ήταν να ανεβάσουμε αυτό το στόχο όσο το δυνατόν ψηλότερα. Η αξιοποίηση των ΑΠΕ αποτελεί παγκόσμια τάση, γεγονός που αποδεικνύει έμπρακτα τα οφέλη τους. Με δεδομένο πως το αιολικό δυναμικό στην Ελλάδα είναι από τα καλύτερα στην Ευρώπη, θα ήταν τουλάχιστον παράλογο να αποτελέσουμε εξαίρεση.

Αυτή τη στιγμή, βέβαια, υστερούμε σημαντικά σε σχέση με άλλες ευρωπαϊκές χώρες, αρκεί να λάβουμε υπ’ όψιν μας ότι για ολόκληρες ημέρες χώρες, όπως η Δανία, καλύπτουν από τις ΑΠΕ το 100% της κατανάλωσης, και επιπλέον, εξάγουν, ενώ στην Ελλάδα η διείσδυση δεν ξεπερνά το 30%. Ακόμη και στα νησιά, καταφεύγουμε στο ρυπογόνο και εισαγόμενο ντίζελ, αντί να αυξήσουμε την τοπική παραγωγή από αιολική ενέργεια.

Παρ’ όλα αυτά, ορισμένες τοπικές κοινωνίες έχουν αντιδράσει στην εγκατάσταση αιολικών πάρκων.

Η εμπειρία μάς έχει δείξει πως οι σοβαροί επενδυτές βρίσκουν πάντοτε τρόπους να διευθετήσουν τα όποια θέματα ανακύψουν, αν δείξουν ευελιξία και διάθεση συνεννόησης απέναντι σε ανθρώπους που αφενός είναι «δεμένοι» με τον τόπο τους και δεν θα ήθελαν αλλαγές, και αφετέρου ενδεχομένως να έχουν στρεβλή ή ελλιπή ενημέρωση. Ως εκ τούτου, με πνεύμα διαλλακτικότητας, αλλά και σεβασμού προς τις τοπικές κοινωνίες και τους ανθρώπους τους, αλλά και το περιβάλλον, προσπαθούμε να λύνουμε τα όποια προβλήματα, και παράλληλα να γινόμαστε αρωγοί, συμβάλλοντας ουσιαστικά στην κάλυψη αναγκών της περιοχής. Αρκεί να σας πω ότι όλα τα πάρκα μας βρίσκονται μακριά από παραλίες, κατοικημένες περιοχές, τα δίκτυά μας είναι πάντοτε υπόγεια και επιπλέον, στο στάδιο της υλοποίησης, κατασκευάστηκαν δασικοί δρόμοι ή δρόμοι δασοπυρόσβεσης. Το θέμα άπτεται κυρίως αισθητικών κριτηρίων και ιδίως όταν αυτά γειτνιάζουν με κατοικημένες περιοχές. Αλλά, κατά τεκμήριο, τα αιολικά έργα στη χώρα βρίσκονται σε ορεινούς όγκους, μακριά από οικισμούς, και συνεπώς δεν υπάρχουν ουσιαστικά προβλήματα χωροθέτησης.

Επίσης, ας μην ξεχνάμε και ένα ακόμα βασικό στοιχείο: την ενίσχυση της τοπικής επιχειρηματικότητας. Η κατασκευή τέτοιου μεγέθους και τεχνολογίας έργων δεν γίνεται από τη μια στιγμή στην άλλη και το ανθρώπινο δυναμικό που καλείται να καλύψει τις θέσεις εργασίας και στη διάρκεια της κατασκευής, αλλά και καθ’ όλη τη διάρκεια του κύκλου λειτουργίας και συντήρησης, σχετίζεται άμεσα με την ενίσχυση της τοπικής οικονομίας. Το προσωπικό που απασχολείται στα έργα αυτά είναι εξειδικευμένο, με υψηλή κατάρτιση σε σύγχρονες τεχνολογίες. Είναι άνθρωποι μορφωμένοι που μένουν στον τόπο τους, απασχολούμενοι σε δουλειές μακροχρόνιου ορίζοντα. Είναι άνθρωποι που φτιάχνουν οικογένεια στην επαρχία και γύρω από τους οποίους συγκεντρώνονται πλήθος άλλων οικονομικών και πολιτιστικών δραστηριοτήτων, που στηρίζουν την ελληνική ύπαιθρο από την ερήμωση.

Τέλος, δεν θα πρέπει να περάσει απαρατήρητο το γεγονός ότι με ευθύνη του κράτους, ακόμη και σήμερα υπάρχουν τοπικές κοινωνίες που στερούνται το οικονομικό όφελος από τα πάρκα, δηλαδή το ειδικό ανταποδοτικό τέλος που καταβάλλουμε όλοι οι παραγωγοί ρεύματος από ΑΠΕ. Τα χρήματα αυτά «λιμνάζουν» κάπου, χωρίς να έχουν φτάσει στους παραλήπτες τους».

– Τι πιστεύετε πως θα έπρεπε να κάνει η πολιτεία, ώστε η χώρα μας να εκμεταλλευθεί ακόμη καλύτερα το πλούσιο αιολικό δυναμικό της;

«Το σημαντικότερο είναι να διατηρήσει ένα σταθερό νομοθετικό και φορολογικό πλαίσιο, ακολουθώντας τις ευρωπαϊκές τάσεις, με την υιοθέτηση καλύτερων πρακτικών».

– Κατά τη γνώμη σας, ποια είναι τα περιθώρια περαιτέρω αξιοποίησης της αιολικής ενέργειας στην Ελλάδα, μέσα στα επόμενα χρόνια;

«Με δεδομένο πως η εγκατεστημένη ισχύς είναι σήμερα περίπου 2.000MW, εκτιμώ πως ο αριθμός αυτός θα μπορούσε να διπλασιασθεί σε μία εξαετία περίπου. Λαμβάνοντας, ωστόσο, υπόψη τη γεωμορφολογία της χώρας, το «όχημα» γι’ αυτό το σκοπό θα πρέπει να είναι αιολικά πάρκα με ισχύ από 5 έως 50MW, δίνοντας προτεραιότητα σε ακατοίκητα νησιά. Τα διάφορα «φαραωνικά έργα» που κατά καιρούς ακούγονται για σχέδια δημιουργίας μονάδων έως και 400MW, όχι μόνο δεν είναι ρεαλιστικά, αλλά δικαιολογημένα κάνουν την κοινή γνώμη να αντιδρά».

– Ποια άλλη ανανεώσιμη πηγή πιστεύετε πως θα μπορούσε να παίξει σημαντικότερο ρόλο στο ενεργειακό μίγμα της χώρας μας στο μέλλον;

«Αν και ο βασικός «πυλώνας» θα παραμείνει πάντοτε η αιολική ενέργεια, νομίζω πως υπάρχουν προοπτικές για την παραγωγή ρεύματος από βιομάζα και γεωθερμία. Υπό την προϋπόθεση, όμως, ότι θα μπορεί να εξασφαλισθεί επαρκής και συνεχής τροφοδοσία, ώστε να έχει νόημα να κατασκευασθούν οι συγκεκριμένες μονάδες».